brossura, 160 pages
Italian language
Published 2013 by Ares.
Solo i «consumatori» della cultura — scrisse Gabriel Marcel nella prefazione all'edizione francese — potrebbero scambiare questo libro per un'ulteriore e ormai tardiva testimonianza sui campi di concentramento. C'è molto di più: avendo vissuto personalmente l'estrema abiezione dei Lager, l'autore insegna che se vivere è sofferenza, sopravvivere è trovare il senso di questa sofferenza. È questa l'esperienza che lo condusse alla scoperta della logoterapia, il trattamento psicoterapeutico che l'ha reso famoso in tutto il mondo. Frankl, credente e ottimista, che a sedici anni interessò Freud, il quale ne pubblicò un saggio sul Giornale internazionale di psicanalisi, con olfatto sano annusa il senso della vita anche là dove lo si nega, e invita a vincere nell'oggi, insieme con il relativismo ideologico assolutista, che è stato il «male del secolo XX», ogni cieco determinismo scientifico-naturale, difendendo la libertà umana in una splendida fenomenologia dell'amore. Di una felicità narrativa quasi insospettabile in uno …
Solo i «consumatori» della cultura — scrisse Gabriel Marcel nella prefazione all'edizione francese — potrebbero scambiare questo libro per un'ulteriore e ormai tardiva testimonianza sui campi di concentramento. C'è molto di più: avendo vissuto personalmente l'estrema abiezione dei Lager, l'autore insegna che se vivere è sofferenza, sopravvivere è trovare il senso di questa sofferenza. È questa l'esperienza che lo condusse alla scoperta della logoterapia, il trattamento psicoterapeutico che l'ha reso famoso in tutto il mondo. Frankl, credente e ottimista, che a sedici anni interessò Freud, il quale ne pubblicò un saggio sul Giornale internazionale di psicanalisi, con olfatto sano annusa il senso della vita anche là dove lo si nega, e invita a vincere nell'oggi, insieme con il relativismo ideologico assolutista, che è stato il «male del secolo XX», ogni cieco determinismo scientifico-naturale, difendendo la libertà umana in una splendida fenomenologia dell'amore. Di una felicità narrativa quasi insospettabile in uno psichiatra, il libro è stato tradotto in tutto il mondo (oltre 10 milioni di copie vendute) ed è stato dichiarato per quattro volte libro dell'anno dalle università degli Stati Uniti.
Combinando vivencias con análisis médico, este libro deja huella en todo aquel que lo lea. Lecciones, una tras otra, que te maravillan y asustan al mismo tiempo, y que espero que causen las mejores reflexiones en las mentes de toda persona digna.
ویکتور فرانکل میگه: «من به عنوان پروفسور دو رشته عصب‌شناسی و روان‌پزشکی، به شرایط مختلف بیولوژیک، روان‌شناختی و جامعه‌شناختی انسان‌ها آشنام؛ و علاوه بر این، از چهار اردوگاه کار اجباری نازی جان سالم به در برده‌‌ام و می‌دونم که انسان می‌تونه از بدترین شرایط قابل تصور هم عبور کنه»
این کتاب به دو بخش تقسیم شده. تو بخش اول، فرانکل از شرایط اردوگاه آشویتز و سه اردوگاه دیگه‌ای که در اون‌ها اسیر بوده میگه؛ از امید و ناامیدی تو بدترین شرایط جنگ؛ این‌که وقتی نمی‌دونست فردا رو می‌بینه یا نه، چطور خودش رو امیدوار نگه‌می‌داشت؛ و البته چطور خیلی از افرادی که همراه باهاش تو اردوگاه بودن، نتونستن از پسش بربیان.
تو بخش دوم کتاب از لوگوتراپی میگه و روی قضیه «معنا در زندگی» متمرکز میشه و سعی می‌کنه با مثال‌هایی که از مراجعینش می‌زنه، قضیه رو ملموس‌تر بکنه.
من شخصاً پیوست آخر کتاب، که در واقع سخنرانیش تو یه …
ویکتور فرانکل میگه: «من به عنوان پروفسور دو رشته عصب‌شناسی و روان‌پزشکی، به شرایط مختلف بیولوژیک، روان‌شناختی و جامعه‌شناختی انسان‌ها آشنام؛ و علاوه بر این، از چهار اردوگاه کار اجباری نازی جان سالم به در برده‌‌ام و می‌دونم که انسان می‌تونه از بدترین شرایط قابل تصور هم عبور کنه»
این کتاب به دو بخش تقسیم شده. تو بخش اول، فرانکل از شرایط اردوگاه آشویتز و سه اردوگاه دیگه‌ای که در اون‌ها اسیر بوده میگه؛ از امید و ناامیدی تو بدترین شرایط جنگ؛ این‌که وقتی نمی‌دونست فردا رو می‌بینه یا نه، چطور خودش رو امیدوار نگه‌می‌داشت؛ و البته چطور خیلی از افرادی که همراه باهاش تو اردوگاه بودن، نتونستن از پسش بربیان.
تو بخش دوم کتاب از لوگوتراپی میگه و روی قضیه «معنا در زندگی» متمرکز میشه و سعی می‌کنه با مثال‌هایی که از مراجعینش می‌زنه، قضیه رو ملموس‌تر بکنه.
من شخصاً پیوست آخر کتاب، که در واقع سخنرانیش تو یه کنفرانس بوده رو به عنوان یه حسن ختام خوب دوست داشتم. اون‌جا که میگه: «عوامل خارج کنترل تو، می‌تونه همه چیز رو ازت بگیره، به جز یک چیز، آزادی تو در نحوه واکنش نشون دادن به این قضیه. تو نمی‌تونی روی همه اتفاقایی که برات می‌افته کنترل داشته باشی، اما همیشه می‌تونی کنترل کنی که چه حسی راجع به اتفاقات داشته باشی و چه کاری در واکنش به اتفاقات انجام بدی». یا وقتی میگه «Happiness must happen, and the same holds for success: you have to let it happen by not caring about it.»
